De Baeker Pottentaote zin ein van de auwtste vastelaovesvereinigingen in Nederland. Ze zin veurgegange door de Mirlitophile oet Valkeberg (1879) en de Marotte oet Zitterd (1881). In 1886 zin de Baeker Pottentaote opgerich.
Ontsjtaon Baeker Pottentaote
In de tummerwirkplaats van Jean Lemmens aan de Stationsjtraot kwaome op gezétte tieje ein paar jongeluuj bie-ein om te kalle euver allerlei zaken die op dat moment actueel waore in Baek. Op ein van dees bie-einkomste kwaom o.a. auch de naderende vastelaovend ter sjprake. Ze vroogte zich aaf, of ze zich in Baek auch zouwe kènne amuseere. Drèk ontsjting d’r ein onderlinge gedachtewisseling en woorte de ièrsjte planne gesjmeed. Hiebie kwaom ôngermeer de meugelikheid om eine verkleide optoch te houwte ter sjprake. Dit zou veur Baek gèt gans nuuts waere en ’t dénkbeeld kreeg algemeine insjtumming o.a. omdat ein dergelijke vertoning zeer gesjik zou zin om de deilname van alle sjtande in de bevolking te verkriege. Veurdat d’r ein vergadering in breije kringe woort opgeroope moosj dees nuuj vereiniging ièrsj eine naam höbbe. De vergadering doerde echter zeer langk omdat de vastelaoves-enthousiastelinge zich suf piekerde om eine gesjikte naam te vinge.
Ein vrouw in ’t sjpel
Ein kaoje vrouw brach redding. Ein van de groatste veurvechters van ein plaatselike vastelaovesviering, koster Alex Lemmens, kièrde hjèl laat heivesj wo häöm ein allesbehalve hartelik welkom aan de hoeselike haard wachtte. Zien wettige echtgenote ontving häöm mit de bitse weurd: “Doe bès mich eine pottentaot!”. De koster maakte eine sjpröng in de loch en reep taege zien vrouw: “Ich höb ’t!”. Hae rende ’t hoes weer oet en ging nao ziene vrund Sjeng Lemmens. Deze woort oet béd getrommeld. Hae heij de deur nog mèr net aope of hae hoord de koster al roope: “Veer neume ôs de Pottentaote!”. Eine blieje glimlach trok euver ’t brommerige gezich van d’r Sjeng, de ièrsjte aovend heij toch nog ’t gewunsjte resultaat opgeleverd. In januari 1886 waor ’t de durpsomrooper Willem van Geelke dae door Baek trôk mit ein bel en eederein oetnuèdigde om op zondigmurge nao de hóagmis ein vergadering bie te woone in café Gijzen achter de kirk (’t latere hotel Colaris). Doel van dees vergadering waor ’t oprichte van ein vastelaovesclub. De ièrsjte vergadering woort zwoa druk bezoch dat twiefel aan ein eventueel succes woort oetgesjlaote. ’t Plan sjprook neet alleein de jongere aan, maar heij auch sympathie van auwer luuj. Op de twède vergadering woort de club definitief opgerich en woort d’r ein besjtuur gekooze. Naodat ’t besjtuur waor saamegesjteld deeg zich nog ein probleem veur … de club moosj nog eine naam höbbe. Nao ein lang discussie brach de koster Alex Lemmens de oetkomst. Hae sjtelde veur de club de Pottentaote te neume. Dit woort mit algemeine sjtumme aangenômme. Pès 1934 bleeve de Pottentaote bestaon oet ein los-vas comité. Eeder jaor woort d’r op twède kaesjdaag euverlag wat d’r in de kommende vastelaovend moosj gebeure. In 1934 woort ’t comité omgezat in ein vereiniging mit eine Raod van Éllef. De optochte woorte pés de twède waereldaorlog ins in de veer jaor gehauwte. Nao de aorlog is dit ein jaorlikse traditie gewoore.