Auteur Herman Peters

Op donderdag 18 februari 1858 wordt Charles Henri Hubert  Spronck, roepnaam Henri, geboren aan de Maastrichterlaan in Beek. Zijn vader is de in Utrecht geboren arts Joannes Henricus Agidius Spronck (* 24-07-1828 -† 17-02-1902)  en de in Nieuwstadt geboren Anna Hubertina Loduwisa van Hees (* 16-09-1821 – † 13-01-1886).

Na de lagere school in Beek gaat Henri naar het gymnasium in Maastricht en vervolgens in 1876 naar de universiteit van Amsterdam. Hij studeert medicijnen en onderbreekt deze studie om lessen te volgen in Parijs bij Louis Pasteur. Zijn artsenexamen voltooit cum laude hij aan de universiteit van Utrecht. In 1886 promoveert Henri Spronck bij professor doctor Casper Hendrik Kuhn op het proefschrift “Over ischaemie van het ruggemerg”.  Hij is dan al lector in de pathologie aan deze universiteit om in 1888 hoogleraar in deze tak van wetenschap te worden.

Op zaterdag 7 april 1891 stapt Henri Spronck in Houthem in het huwelijksbootje met de 26-jarige Marie Rosalie Raphael Felicie Neve, een dochter van Emile Gabriel Benoit Neve en Agatha Jeanne Marie Elisabeth Collard. Het paar krijgt drie kinderen. Felicie  Neve overlijdt op woensdag 30 oktober 1946 in Leidschendam.

In 1888 wordt Henri Spronck directeur van het Pathologisch instituut en zijn voorkeur gaat sindsdien uit naar het zoeken naar en vinden van de oorzaak van ziekten. Hij wordt seroloog en verricht onderzoek naar de cholera-uitbraak van 1892 en 1893 in Rotterdam. Hij vindt de ‘kommabacil’ in besmet drinkwater en begint met het vervaardigen van een serum tegen difterie in zijn eigen laboratorium. Hij stelt dit serum gratis ter betschikking aan armen en liefdadigheidsinstellingen. Als hij in 1900 hiermee stopt, neemt de regering dit over.

In 1903 en 1904 is Henri Spronck rector magnificus aan de universiteit van Utrecht en lid van de afdeling natuurkunde van de Koninklijke Academie van Wetenschappen. Van 1904 tot 1913 is hij de eerste voorzitter van het ‘Thijmgenootschap’ en in 1909 de eerste voorzitter van het ‘Nederlandsch Comité voor Kankeronderzoek’. In 1914 ontwikkelt hij een vaccin tegen hondsdolheid. Het laboratorium aan de Maliebaan in Utrecht wordt in 1919 door de Rijksoverheid overgenomen als het Rijks Serologisch Instituut. Er komt een geheel nieuwe locatie waar Spronck de eerste directeur van zou worden en tevens wordt hij buitengewoon hoogleraar serologie aan de Universiteit Utrecht. Als de bouw van dit instituut niet doorgaat neemt Henri Spronck in 1923 ontslag en bouwt hij in Zeist een eigen nieuw bacterio-therapeutisch laboratorium aan de buitenplaats ‘Schaerwijde’. Hier verricht hij onderzoek naar immuniteit tegen tuberculose.

Tot zijn plotselinge dood op zaterdag 3 december 1932 blijft Henri Spronck werken in dit laboratorium. Een beroerte tijdens zijn werk zorgt voor zijn overlijden. Hij ligt begraven in een graf op het plantsoen voor de Sint-Martinuskerk te Beek. Voor zijn vele verdiensten is er in Beek het Professor Spronck Park naar hem genoemd waar een maquette in het gazon een blijvende herinnering aan Charles Henri Hubert Spronck staat. Op vrijdag 26 november 2010 is dit monumentje onthuld. Het is gemaakt is door John Cuypers. In het ‘Historisch Jaarboek van het Land van Zwentibold’ van 2010 beschrijft de Beeker historicus Jacques Aussems in een zeer uitgebreid artikel Professor Charles Henri Hubert Spronck.

BRONNEN: genealogieonline.nl /stamboom-Spronck.